خیلی از مردم معتقد هستند که زنان ایرانی با قبول اسلام محجبه شدند .

اما این یک تفکر اشتباه است و گاهی هم مقرضانه است ، چراکه اسناد تاریخی و کتیبه های باستانی به دست آمده ثابت می کنند که زن ایرانی همواره حجاب داشتند و اولین زنان دنیا هستند که چادر به سر کردند .

یکی از مهمترین اسنادی که ثابت می کند زنان ایرانی قبل از ورود اسلام حجاب داشتند کتیبه های موجود در طاق بستان کرمانشاه است .

این کتیبه مربوط به سلسله ساسانیان است و در آن به وضوح می توان حجاب زن ایرانی را دید .

در کتیبه های تخت جمشید هم زنان ترسیم شده اند که محجبه بودند .

زنان ایرانی هنگام خروج از خانه لباسی به تن می کردند که بسیار شبیه به چادر امروزی است ، ردایی که زنان به تن می کردند یک شنل کلاه دار بود که بلندی آن به حدی بود که بر زمین کشیده میشد .

زنان ایرانی به غبر از صورت و دستشان مابقی اندام آنها در زیر حجاب قرار داشت .

دختران ایرانی قبل از ازدواج حق نداشتند خود را آرایش کنند و حتی اجازه نداشتن موهای صورت و ابرو های خود را اصلاح کنند چراکه دختران باید از زنان جامع تمییز داده می شدند و اگر دختری بر خلاف عرف آن روزگار عمل میکرد بدون اینکه ازدواج کرده باشد از جرگه دختران خارج می شد .

تا همین چند سال پیش هم این عرف در خانواده های ایرانی رعایت میشد و البته هنوز هم در بعضی از خانواده های مذهبی و سنتی رعایت می شود و این یک قانون نانوشته است که مربوط به ایرانیان کهن است .

درقرآن و احکام اسلامی دختران را از اصلاح صورت خود پیش از ازدواج نهی نکرده اند اما ایرانیان معتقد بودند که دختر فقط برای شوهرش حق دارد اصلاح کند و جالب است که بانید زنان بیوه که شوهرانشان مرده بودند هم حق اصلاح وآرایش صورت خود را قبل از ازدواج دوباره نداشتند .

دختران ایرانی همواره در خانواده ارج قرب بسیاری داشتند و برتر از پسران بودند . مردان ایرانی به دختران خود اهمیت فراوانی میدادند و هیچ گاه محبت خود را از دخترانشان دریغ نمی کردند .

 همسایگان ایران باستان  فرزند دختر را ننگ می دانستند و آنان را زنده در گور می کردند و هر مردی که دختر دار می شد معتقد بود که نفرین خداوند دامن گیر او شده است اما ایرانیان دختر را برکت خانه می دانستند و دختران را هدیه ای ارزشمند از سوی خداوند می دانستند .

پدر و برادر ایرانی تنها مردانی هستند که زمان ازدواج دختر و خواهرشان غم دنیا را به دل داشتند .
مردان ایرانی بیم آن را داشتند که دخترشان در خانه شویش آزار ببیند و سختی بکشد و به همین خاطر بود که جوانانی که به طلب دخترشان وارد خانه آنها می شدند را با آزمون ها سخت امتحان می کردند و بعد از قبولی خواستگار و موافقت دختر با ازدواج دخترشان موافقت می کردند .

داستان های زیادی در مورد آزمون و امتحان پسران قبل از ازدواج سینه به سینه نقل شده تا به ما رسیده و تایید میکند ارزش دختر را برای خانواده ها و الخصوص پدر و برادر .

سوالی که در این باب بسیار مطرح می شود این است که چرا دختران ارزش گذشته را در خانواده های ایرانی نداشتند و هموراه مورد آزار اذیت و بی مهری پدر و برادرانش قرار می گرفت و دختر را موجودی اظافه میدانستند .

پاسخ این پرسش ورود اعراب به ایران و حکومت چند صد ساله آنها بر ایران و ایرانی است .

اعرابی که وارد ایران شده بودند رفتار بسیار بدی با دختران و زنان خود داشتند و دختر دوستی را مربوط به آئین دین گذشته ایرانیان می دانستند و مردان ایرانی را از محبت کردن به دختران و زنانشان باز میداشتند .

اعراب این تفکر غیر اسلامی را به خورد مردان ایرانی دادند و با پایان سلطه اعراب جاهل بر ایران این تفکر غلط هم کم کم از بین مردم ایران رخت بر بست و در پی اعراب جاهل و متعصب از ایران خارج شد .

هنوز هم پدران نگران دختران خود هستند ، هنوز هم هیچ برداری از ازدواج خواهرش شاد نیست و غم به دل دارد ، بگذریم از روشن فکران سیه دلی که غیرت برادر روی خواهر و مادرش و محبت پدر به دختر و احترام به همسرش را املیسم میدانند .

ادامه دارد ......